مواضع رئیس‌جمهور در سازمان ملل
فریاد بلند ایران در حمایت از غزه و لبنان
مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور کشورمان در هفتاد‌ونهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد با گرامیداشت یاد و خاطره شهید ابراهیم رئیسی اظهار کرد: سال گذشته، رئیس‌جمهور خدمتگزار کشورم، ابراهیم رئیسی، از همین سخن‌گاه با شما سخن گفت. او در راه خدمت به مردم ایران شهید شد. روحش شاد باد.
پزشکیان با طرح این پرسش که آیا علت جنگ و خونریزی که در دنیای امروز در جریان است، غیر از این است که متجاوزی به حقوق دیگران تجاوز کرده، حقوق ملتی را نادیده گرفته، تبعیض و نابرابری را اعمال کرده، گروهی را در ضعف و عقب‌ماندگی نگه داشته و حق و حقوق دیگران را نادیده انگاشته است، تصریح کرد: تا زمانی که بی‌عدالتی، ظلم، زیاده‌خواهی و فقر در جهان و منطقه حاکم باشد، جنگ و خونریزی ادامه خواهد داشت. ما تا به ریشه‌های این نابسامانی‌ها نپردازیم، نمی‌توانیم آینده فرزندان‌مان را از تاریکی و نابودی نجات دهیم.وی گفت: من با برنامه‌ای مبتنی بر «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی»، وارد کارزار انتخابات شده و موفق شدم اعتماد هموطنانم را در پای صندوق‌های رأی جلب کنم. من قصد دارم بنیان‌هایی استوار برای ورود کشورم به عصر جدید و نقش‌آفرینی سازنده و مؤثر در نظام در حال ظهور جهانی پایه‌گذاری کنم، موانع و چالش‌ها را برطرف سازم و مناسبات کشورم را بر اساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازماندهی کنم.
پزشکیان افزود: مردم جهان در یک سال گذشته، ماهیت رژیم اسرائیل را دیده‌اند؛ دیده‌اند سردمداران این رژیم چگونه جنایت می‌کنند و در۱۱ماه بیش از۴۱هزارمردم بی‌گناه رادرغزه به خاک وخون کشیده‌اند که بیشترزنان و کودکان بی‌گناه بوده‌اند، ولی به نسل‌کشی، کودک‌کشی، جنایت جنگی و تروریسمِ دولتی می‌گویند «دفاع مشروع»! به بیمارستان و مهدکودک و مدرسه می‌گویند «هدفِ مشروعِ نظامی»! به مردم آزادیخواه و شجاعی که در غرب و شرق جهان به نسل‌کشی آنها اعتراض می‌کنند، می‌گویند «یهودستیز»! به مردم مظلومی که پس از هفت دهه اشغال و تحقیر، علیه آنها به پا خاسته‌اند، می‌گویند «تروریست»!
ولی این اسرائیل است که دانشمندان، دیپلمات‌ها و مهمانان ما را در سرزمین‌‌مان ترور کرده و از داعش و گروه‌های تروریستی پنهان و آشکار حمایت کرده است. در مقابل، ایران از جنبش‌های آزادیبخش و مردمی حمایت کرده که چهار نسل است قربانی جنایات و استعمارگری رژیم اسرائیل بوده‌اند.ما در کنار مردم کشورهای شما که درخیابان‌ها علیه اقدامات اسرائیل تظاهرات می‌کنند، ایستاده‌ایم و جنایت علیه بشریت را محکوم می‌کنیم.پزشکیان اضافه کرد: جامعه جهانی باید فورا خشونت را متوقف کند تا هرچه زودتر آتش‌بسی دائمی برقرارشودووحشی‌گری دیوانه‌وار اسرائیل در لبنان ــ پیش ازآن‌که منطقه و جهان را به آتش بکشاند ــ متوقف شود.رژیم اسرائیل درغزه شکست خورده وباجنایت ووحشی‌گری وتلاش برای گسترش جنگ نمی‌تواندافسانه شکست‌ناپذیری خود را بازسازی کند. طبیعی است که جنایات کور وتروریستی چند روز گذشته و تجاوز گسترده علیه لبنان که هزاران انسان بی‌گناه را به خاک و خون کشیده، بی‌پاسخ نمی‌ماند و مسئولیت عواقب آن با دولت‌هایی است که در برابر تلاش‌های بین‌المللی برای پایان‌دادن به این فاجعه وحشتناک می‌ایستند و هنوز نام خود را مدافع حقوق بشر می‌گذارند.
رئیس‌جمهور گفت: تنها راه پایان‌دادن به کابوس ۷۰ساله ناامنی در غرب آسیا و جهان، بازگرداندن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین است. پیشنهاد می‌دهیم که تمامی مردم فلسطین ــ چه کسانی که اکنون در سرزمین مادری‌شان حضور دارند و چه آنهایی که مجبور به ترک خانه و کاشانه شده‌اند ــ در یک همه‌پرسی سراسری، آینده خود را تعیین کنند. ما معتقدیم با چنین سازوکاری می‌توان به صلحی پایدار رسید.وی افزود: به تاریخ معاصر منطقه نگاه کنید! ایران هرگز آغازگر هیچ جنگی نبوده و تنها در برابر تجاوز دیگران قهرمانانه از خود دفاع کرده و متجاوزان را پشیمان ساخته است. ایران، سرزمین هیچ ملتی را اشغال نکرده، چشم به منابع هیچ کشوری نداشته و بارها برای ایجاد صلح و ثبات پایدار در منطقه طرح‌های گوناگون به همسایگان و مجامع بین‌المللی پیشنهاد داده است. ما از ضرورت اتحاد منطقه و تشکیل یک «منطقه قوی» سخن گفته‌ایم. «منطقه متحد و قوی» بر چند اصل استوار است؛
اول اینکه بپذیریم همسایه هستیم و به لطف همسایگی همواره در کنار هم باقی خواهیم ماند، حضور قدرت‌های خارجی در منطقه موقتی و منشاء بی‌ثباتی است، توسعه وپیشرفت ما و شما به یکدیگر گره خورده است و برون‌سپاری امنیت به کشورهای فرامنطقه‌ای به سود هیچ‌یک از ما نیست. دوم اینکه نظم جدید منطقه باید فراگیر و به سود همه همسایگان باشد؛ نظمی که منافع تک‌‌تک کشورهای همسایه را تامین نکند، نمی‌تواند پایدار باشد.
سوم اینکه کشورهای همسایه و برادر نباید منابع ارزشمند خود را در جهت رقابت‌های فرسایشی و مسابقه تسلیحاتی هدر دهند. منطقه ما از جنگ، تنش‌های فرقه‌ای، تروریسم و افراط‌‌گرایی، قاچاق موادمخدر، کمبود آب، بحران پناهندگان، تخریب محیط زیست و مداخلات خارجی رنج می‌برد. ما می‌توانیم با هم برای تأمین آینده بهتر نسل‌های بعدی، به این چالش‌های مشترک رسیدگی کنیم. رئیس‌جمهور تصریح کرد: من رئیس‌جمهور کشوری هستم که در تاریخ معاصر خود بارها در معرض تهدید، جنگ، اشغال و تحریم قرار گرفته است. هیچ‌گاه دیگران به کمک ما نیامده‌اند و به اعلام بی‌طرفی ما اعتنایی نکرده‌اند، اما به کمک متجاوز آمده‌اند. ما به تجربه آموخته‌ایم که تنها می‌توانیم به مردم و توانمندی‌های بومی خود متکی باشیم.
جمهوری اسلامی ایران مصمم به تامین و تضمین امنیت خود است؛ نه ایجاد ناامنی برای دیگران. ما خواهان صلح برای همه هستیم و با هیچ‌کس سر جنگ و دعوانداریم.پزشکیان گفت: ما خواستار صلح و امنیت پایدار برای مردم اوکراین و روسیه هستیم. جمهوری اسلامی ایران ضمن مخالفت با جنگ و تأکید بر لزوم توقف سریع درگیری‌های نظامی در اوکراین، از هرگونه راه‌حل صلح‌آمیز حمایت می‌کند و معتقد است این بحران تنها از طریق گفت‌وگو خاتمه می‌یابد. در جهان به‌هم‌پیوسته کنونی امنیت و منافع یک کشور با نابودی امنیت و منافع دیگران هرگز تامین نخواهدشد.ما نیازمند نگاهی جدیدبرای حل مسائل جهانی هستیم وچنین نگاهی می‌بایست به جای تهدیدها بر فرصت‌ها تمرکز کند؛ بر مبنای همین منطق تعاملی می‌توان فرصت‌های جدیدی برای همکاری پدید آورد.
وی افزود: ایران و قدرت‌های جهانی با نگرشی فرصت‌محور به برجام دست یافتند و ما در برابر شناسایی حقوق ایران و رفع تحریم‌ها، بالاترین سطح از نظارت‌ها در حوزه هسته‌ای را پذیرفتیم. خروج یک‌جانبه ترامپ از برجام نشانگر دیدگاه تهدیدمحور در عرصه سیاسی و نگاه قدرت‌محور در عرصه اقتصادی بود.تحریم‌های یک‌جانبه مردم را هدف قرار داده و در پی نابودی بنیان‌های اقتصادی ایران است. هدف، امنیتی‌سازی ایران است و نتیجه آن، ناامنی همگان.سیاست فشار حداکثری زمانی علیه ملت ایران به کار گرفته شد که ایران به گواهی آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، به تمامی تعهداتش در برجام پایبند بود.
پزشکیان تاکید کرد: ما آماده تعامل با اعضای برجام هستیم. اگر تعهدات برجامی به‌طور کامل و با حسن‌نیت اجرا شود، می‌توان در مورد دیگر مسائل هم وارد گفت‌وگو شد. در اینجا خطاب به مردم آمریکا می‌گویم: این ایران نیست که در کنار مرزهای شما پایگاه نظامی ساخته است. ایران نیست که کشور شما را تحریم کرده و مانع از روابط تجاری شما با جهان شده است. ایران نیست که مانع از دسترسی شما به دارو می‌شود. این ایران نیست که مانع دسترسی شما به نظام بانکی و پولی جهان شده است. ما نیستیم که سران ارتش شما را ترور کرده‌ایم، بلکه آمریکاست که عزیزترین سردار نظامی ایران را در فرودگاه بغداد ترور کرده است. پیام من به همه دولت‌هایی که راهبردی غیرسازنده در قبال ایران در پیش گرفته‌اند، این است که از تاریخ درس بگیریم. ما می‌توانیم از این محدودیت‌ها فراتر رویم و دوران جدیدی را آغاز کنیم. این دوران جدید با به رسمیت شناختن دغدغه‌های امنیتی ایران و همچنین کار مشترک بر سر مسائل مشترک شروع می‌شود.
رئیس‌جمهور گفت: تحریم‌ها، سلاحی مخرب و غیرانسانی هستند که با هدف فلج‌کردن اقتصاد کشور اعمال می‌شوند. محرومیت از دسترسی به داروهای حیاتی، یکی از دردناک‌ترین پیامدهای تحریم‌هاست که جان هزاران انسان بی‌گناه را به خطر می‌اندازد. این اقدام، نه‌تنها نقض آشکار حقوق بشر، بلکه جنایتی علیه بشریت است.ملت ما، در طول سال‌های گذشته، با تحمل سختی‌های فراوان ناشی از تحریم‌ها، نشان داده که در برابر ظلم و ستم ایستادگی می‌کند. اگرچه زخم‌های ناشی از تحریم‌ها بر پیکره جامعه ما عمیق است، اما مواجهه با این تجربه تلخ، ما را به ملتی قوی‌تر، با اراده‌ای پولادین و خودباور تبدیل کرده است.
وی تاکید کرد: ایران آمادگی دارد برای ساختن دنیایی بهتر با قدرت‌های جهان و همسایگانش، مراودات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی مؤثر و از جایگاه برابر داشته باشد. پاسخ مناسب به چنین پیامی که از ایران صادر می‌شود، اعمال تحریم‌های بیشتر نیست، بلکه اجرای تعهدات قبلی در رفع تحریم‌ها برای بهبود واقعی شرایط اقتصادی مردم ایران است و زمینه‌سازی برای توافق‌های بیشتر. من امیدوارم این صدا از ایران امروز به‌خوبی شنیده شود.
دردسر ادبیات
امیرعباس نوری: تروریست، ترویسته، فرقی نمی‌کنه؛ چه عربه، چه عجمه، چه فارسه، چه اسرائیله، چه آمریکاست، چه ایرانه. اگر ترور کرد، تروریسته. نه اینکه یک عده را ترور بکنه بگه دفاع از خوده؛ یک طرف اگر خواست چنین کاری بکنه، بگه تروریسته. ما محکوم می‌کنیم اینها را. این کلیت حرف ماست. بیایید کمک کنیم جامعه‌ای درست بشه که امنیت به وجود بیاد. بیایید کاری کنید تعامل کنیم. نجنگیم. توی اوکراین هم عین همینه. چیزی را که با گفت‌وگو می‌تونیم حل کنیم با موشک و اسلحه حل نشده. ما آماده‌ایم تمام سلاح‌ها را بگذاریم کنار به شرطی که اسرائیل هم بگذاره کنار. یک سازمان بین‌المللی بیاد امنیت منطقه را تامین کنه. اصلا اون‌ها هم لازم نیست؛ما خودمون امنیت خودمون را بلدیم تامین کنیم. ولی هیشکی در مقابل کسی نیاد تا دندان اون طرف را مسلح بکنند به این ور هم بگویند تو حق نداری یک موشک هم بسازی! ما در ان‌پی‌تی در تمام مقررات راجع به هسته‌ای رفتیم وارد شدیم تعهد کردیم، اسرائیل بمب اتم هم درست کرده، هر کاری کرده، توی هیچکدام از این قوانین بین‌المللی هم وارد نشده، کسی هم کاری به کارش نداره. چرا؟ بعد هر وقت دلش خواست تهدید اتمی می‌کنه؛ میگن اگر این کار را بکنید ما مثلا بمب اتم می‌زنیم! این انسانیته؟ این ادعای صلح و امنیت و آرامشه توی دنیا؟ بیایید کمک کنیم دنیا در صلح و امنیت باشه. ما آماده‌ایم. ما نمی‌خواهیم بجنگیم؛ ما می‌خواهیم با هم آشتی بکنیم، با همه کسان؛ طمع به خاک هیچ کسی نداریم و دنبال اختلال در هیچ جایی نیستیم. معنی این حرف این نیست که ممکنه ایرانی نباشه در بعضی جاها بعضی کارها را نکنه! احتمال داره.
چطور توی کشور خودمون علیه خود ما ممکنه یک عده بلند بشوند یک کارهایی بکنند؟ ولی این رو بگید که ماییم که داریم این کار رو می‌کنیم؛ این ما نیستیم. بالاخره یکسری آدم‌ها هستند که چارچوب را نمی‌پذیرند، مستقل یک اقدامی بکنند. این رو نباید به اسم ما بگذارید. ما چیزی را که می‌گیم صادقانه می‌گیم. من زیاد سیاست بلد نیستم؛ دروغ گفتن هم بلد نیستم! به خاطر حرف دلم می‌خواهم با آدم صادقانه صحبت کنم و به آدم راست بگم. اینکه یک روز یک چیزی بگم و بعد ببینیم دروغ بود؛ صادق نبودم. حرفی رو که زدم درست نبود. می‌خواستن سر ما کلاه بگذارن. ما سر هیشکی رو نمی‌خوایم کلاه بگذاریم. حق هیشکی را نمی‌خوایم ضایع بکنیم؛ چه در داخل کشورمون؛ چه با همسایه‌هامون؛ چه با دنیایی که توش زندگی می‌کنیم.
به پیر و پیغمبر ما هم انسانیم. جنگ‌طلب نیستیم. دلمون می‌خواد آرامش تو دنیا ایجاد بشه. کمک کنید این اتفاق بیفته. متشکرم». این صحبت‌های مسعود پزشکیان است که شامگاه دوشنبه در نشست خبری با مدیران ارشد رسانه‌های آمریکایی در نیویورک گفته شد. مهم‌ترین بخش این جملات که مورد توجه و همینطور انتقاد گسترده در داخل قرار گرفت؛ آنجایی بود که پزشکیان پیشنهاد عجیب خلع سلاح ایران در مقابل خلع سلاح اسرائیل و همینطور حضور یک نهاد بین‌المللی برای تامین امنیت منطقه را مطرح کرد. البته برخی دیگر از صحبت‌های پزشکیان درباره مقاومت حزب‌الله در مقابل دشمن صهیونیست هم محل اختلاف شد اما مهم‌ترین موضوع محل بحث درباره اظهارات پزشکیان در نیویورک، همین پیشنهاد عجیب و غریب او درباره خلع سلاح بود.
خب! با این پیشنهاد عجیب آقای مسعود پزشکیان چه کنیم؟ چگونه باید آن را بفهمیم و نسبت به تبعات آن در دنیا بویژه در منطقه، چگونه واکنش نشان دهیم؟
1- پیشنهاد پزشکیان درباره خلع سلاح متقابل ایران و رژیم صهیونیستی و تامین امنیت منطقه توسط یک سازمان بین‌المللی، ما قبل یک پیشنهاد است. این حرف اساسا یک حرف بی‌معنا و بی‌مبنا، یک اشتباه مطلق، یک غلط محرز و یک جنگ مستقیم با عقل و منطق است. خلع سلاح؟! این حرف از کجا آمد؟ این ایده چطور به زبان آمد؟ چطور می‌شود یک رئیس‌جمهور، در خاک بزرگ‌ترین دشمن کشورش، آن هم در میانه جنگ بدون مرز رژیم صهیونیستی علیه مقاومت، چنین حرفی بزند؟ حقیقتا تصور اینکه آقای رئیس‌جمهور در زمان بیان این حرف، به عواقب و هزینه‌های آن فکر نکرده باشد، باورنکردنی است.
جدا از اینکه این پیشنهاد، یک حرف غلط، غیرمنطقی، خلاف منافع ملی، خلاف امنیت ملی و در تقابل با عقل و اندیشه است، هزینه‌های آن نیز هنگفت است. از شامگاه دوشنبه تقریبا همه رسانه‌های رژیم صهیونیستی، آمریکایی و غربی با تمرکز بر این بخش از صحبت‌های پزشکیان، این پیشنهاد او را به معنای پیام عجز و عقب‌نشینی ایران از موضع خود در قبال رژیم صهیونیستی تفسیر کرده‌اند؛ آن هم در میانه جنگ! خدا می‌داند آن زن و بچه بی‌گناه فلسطینی و لبنانی که ایران را تکیه‌گاه و حامی اصلی خود در برابر درندگان صهیونیست می‌داند، چه تصور و چه تصویری از این حرف آقای پزشکیان خواهند داشت. به همین دلیل بود که عباس عراقچی بلافاصله انتساب این اظهارات به پزشکیان را تکذیب و تلاش کرد از هزینه‌های آن بویژه در بعد داخلی بکاهد. محمدجواد ظریف هم دست به کار شد و توئیتی منتشر و تلاش کرد یک اطمینان‌بخشی درباره حفظ مواضع اصولی ایران در قبال رژیم صهیونیستی ایجاد کند. به هر حال اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد و رئیس‌جمهور در بدترین زمان ممکن و در بدترین مکان ممکن، بدترین پیشنهاد ممکن را مطرح کرد!
2- چرا آقای رئیس‌جمهور این اشتباه مهلک را مرتکب شد و این حرف بی‌اساس را مطرح کرد؟ آیا مسعود پزشکیان، از مواضع پیشین خود در حمایت صریح از مقاومت و ضرورت ریشه‌کنی رژیم صهیونیستی کوتاه آمد و عقب‌نشینی کرد؟ آیا کسی به او این پیشنهاد را داده بود؟ آیا این پیشنهاد تحت القائات برخی همراهان وی مطرح شد؟
بیاییم راست و واقع‌بینانه بگوییم. به نظر نمی‌رسد این اشتباه مهلک پزشکیان و طرح پیشنهاد خلع سلاح متقابل ایران و رژیم صهیونیستی، نتیجه تغییر موضع او در قبال مقاومت یا تحت القائات و مشورت دیگران باشد. آنچه در همین 3-2 ماه درباره پزشکیان می‌دانیم و متوجه شده‌ایم این است که او نسبت به برخی موضوعات و مسائل مهم احاطه و تسلط ندارد و از آن بدتر اینکه متاسفانه در بیان موضوعات و مواضع، دچار سهو لسان مکرر می‌شود. در همین ماجرای پیشنهاد خلع سلاح، در میانه اظهاراتش و آنجا که پیشنهاد داد یک سازمان بین‌المللی وظیفه تامین امنیت منطقه را بر عهده بگیرد، در لحظه‌ای متوجه اشتباه خود شد و سعی کرد آن را جبران کند و گفت خود نیروهای منطقه‌ای این امنیت را تامین می‌کنند.
بنابراین مشخص است این اشتباه ناشی از سهو لسان و یک نوع بداهه‌گویی اشتباه بوده است. این ضعف بزرگ آقای پزشکیان هم در تسلط بر مسائل مهم، و بدتر از آن، ضعف بیشتر وی در بیان و بویژه ادبیات، در همان ایام تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری پیدا بود اما در جریان نخستین نشست خبری وی پس از انتخابات، این ضعف در سطح ریاست جمهور بیشتر از قبل به چشم آمد. همان زمان، یعنی 27 شهریور، «وطن امروز» در ستون «یادداشت روز» مطلبی با عنوان «پزشکیان و مساله ادبیات» منتشر و نسبت به تبعات و هزینه‌های عدم احاطه و تسلط رئیس‌جمهور بر موضوعات مهم و حساس بویژه ادبیات خاص وی ابراز نگرانی کرد و نسبت به تکرار این ادبیات در سفر نیویورک هشدار داد.
در بخشی از آن یادداشت آمده بود: «پاسخی که آقای پزشکیان درباره شلیک موشک فراصوت یمن به سرزمین‌های اشغالی به خبرنگار الجزیره داد حقیقتا تاسف‌آور بود. این تاسف بیشتر متوجه اطرافیان، معاونان و مشاوران وی بویژه وزارت امور خارجه است. از قبل پیدا بود آقای رئیس‌جمهور نیاز به آموزش‌های لازم و حتی ابتدایی برای اعلام مواضع جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی دارد.
نشست خبری روز گذشته آقای پزشکیان نشان داد در این حوزه یا اساسا آموزشی انجام نشده یا اینکه آموزش‌های لازم انجام شده اما آقای رئیس‌جمهور نسبت به آن بی‌تفاوت بوده است. به هر حال نشست خبری روز گذشته آقای رئیس‌جمهور نشان داد باید فکری اساسی برای ادبیات پزشکیان کرد، بویژه که آقای پزشکیان در آستانه سفر به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل قرار دارد و به احتمال زیاد او در آنجا با رسانه‌های مهم دنیا مواجه خواهد شد. لذا باید مراقبت لازم انجام شود.
متاسفانه این هشدار «وطن امروز»، در جریان سفر نیویورک محقق شد و شد آنچه نباید می‌شد. پزشکیان ناگهان در میانه اظهاراتش، پیشنهادی مطرح کرد که حتی چپ و راست او نیز میخکوب شدند. خب! با این وضعیت چه کنیم؟ اشتباهی که در نیویورک شد، هزینه‌ای به مراتب بیشتر از اشتباه رئیس‌جمهور در نشست خبری تهران درباره توان موشکی ارتش یمن به بار آورد. البته قطعا کسی در دنیا این اشتباه را به معنای تغییر مواضع ایران در قبال رژیم صهیونیستی بویژه حمایت قاطعانه ایران از مقاومت تفسیر نخواهد کرد، کما اینکه خود پزشکیان در اظهارات اخیرش، مواضع محکمی در حمایت از مقاومت اتخاذ کرده بود.
اما برای جلوگیری از تکرار این قبیل اشتباهات هزینه‌ساز، باید اطرافیان آقای رئیس‌جمهور تدبیری کنند، بویژه اینکه بهتر است آقای پزشکیان تا مدتی درباره مسائل مهم بین‌المللی به صورت زنده یا در مواجهه با اصحاب رسانه اظهارنظر نکند. البته نکته مثبت این است که خود آقای رئیس‌جمهور بارها صادقانه تاکید کرده این موضوعات را نمی‌داند و این بیان صادقانه، تکالیف مشاوران بویژه دستگاه سیاست خارجی دولت وی را برای توجیه آقای پزشکیان در قبال این موضوعات مهم دوچندان کرده است. واقعیت این است که جهان و مسائل مهم دنیا آنگونه که آقای پزشکیان تصور می‌کند، ساده و حل مشکلات آن به این راحتی نیست.
مساله رژیم صهیونیستی، پیدایش و برچیدن آن یکی از پیچیده‌ترین مسائل دنیا است. وحشی‌گری اخیر صهیونیست‌ها در به خاک و خون کشیدن مردم غزه و لبنان نیز پیچیدگی رفع این غده سرطانی را بیشتر کرده است. شاید نخستین اقدامی که مشاوران و اهالی دستگاه سیاست خارجی دولت چهاردهم باید انجام بدهند این است که آقای رئیس‌جمهور را مطلع کنند که جهان به این سادگی و حل مشکلات آن به این آسانی نیست!
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}